Assessment

Ang buhay nga naman...

Nag-iisip ako kung ano ang mahahalagang mga pangyayari sa buhay ko nitong mga nakaraang araw...

Pero wala akong matandaan.
Weird.

Parang ang labo ng pag-iisip ko ngayon.
I can't think right.

ano ba?

I-outline ko nga:
Meron akong iniisip na tatlong aspeto ng buhay ko ngayon:
1. Acads
2. Pamilya
3. Lovelife

Sa maniwala kayo't sa hindi meron akong lovelife!
Meron din acads! Hello, estudyante ako. Dapat lang meron ako nito. At hindi rin ako makapaniwala na siguro 50% ng buhay ko ay may kinalaman sa acads. Tae. Bakit ba pinagbubuhusan ko ng panahon 'tong bagay na 'to? Hm, kung sabagay, naniniwala naman akong para rin naman sa ikauunlad ko ang pag-ppriotize sa acads.
Komersiyalisasyon ng edukasyon. Hahah. This is such a pathetic country. Oops. Sorry. Dati, iniisip ko kasi na kaya lang ako mag-aaral sa college para magkaroon ako ng magandang trabaho at para kumita ng malaking pera. 'Yon ang dahilan ng mga magulang ko kaya nila ako pinagkakagastusan sa pag-aaral ngayon. Pero habang tumatagal, nababago ang pananaw ko tungkol sa mga bagay-bagay. Hindi na lang pera ang dahilan ko ngayon para mag-aral. I want to do something for humanity- something that can change the world!
Tae. Bakit ko gagawin 'yun? Ano ako, mutant? Superhero? Hahaha.
So far, masasabi ko na mabuti naman ang acad life ko. May mga natutunan ako, bagong kaisipan, bagong perspektibo sa mga bagay-bagay. Hindi pa naman ako nagsasawang matuto. Nagsasawa lang akong mag-comply sa mga requirements ng mga prof. Tae. Paper! Paper! Paper! Exam! Exam! Wala na ba silang ibang maisip na paraan para malaman kung natututo sa kanila ang mga estudyante nila? Maging creative naman sana sila sa evaluation measures nila. Papers and exams are so boring. Ganun na lang lagi. Nakakasawa. Hahaha, ang yabang ko.

Pamilya. Tae. I don't want to talk about it muna. Skip skip Skip!
All i can say is, I miss my family. I miss the things we used to do together, those moments when i feel loved. I was so happy and i felt secure. I miss those moments i spent with them- those moments when i feel like i couldn't ask for anything more than to be with them. Those were the days when we were still a family.
Now, it's all gone.

LOvelife! Para sa akin, eto ang pinaka-exciting na part ng buhay ko ngayon.
Kahit supernega, i still like the feeling that i'm loving someone.
Ironically, love makes me feel so numb. I can't feel anything else. Weird.

Yun muna. Natatae na koo.

I'm In love!

Tae. Wish ko lang!

Hihihihihi.

Way into love

Yiiik! LSS ko ngayon ay Way back into love na kinanta nina drew barrymore at hugh grant.

Hay... kaka-in love ang song...

Whooo!

Reporting namin sa Anthro 173 bukas!

Tae, kayanin ko kaya ang powers ni Sir Skilty?!

Kaya? Kaya ko!!!

Weh, heto na naman ako...
Baka mamaya, magkabulul-bulol na naman ako kakapilit magpa-impress kay (-toooooooooooot-).

Wahahahahah! Wag naman sana...

Hindi ako magpapa-impress, hindi ko kailangan magpa-impress!

Tae, kinakabahan lang akoooh!

Whoooo...
hinga, hinga...
hindi na naman ako makahinga ng maayos, tae.
Masyado talaga akong pasaway.
HEeheeheee, inuubo na ko, kumain pa ko ng ice craze sa jolibi...
teehee...

e, nilibre ako ng putangama ko e!
masama raw tumanggi sa grasya...

Report with lui and carmelli na bukas!

Kaya ko to.
Kaya ko to.

Kahit hindi ko alam ang sasabihin ko, kaya ko pa rin to!!!
Wahahahahaha.
TAE!!!

Wala pa rin ako pera para sa field...
Tae, hindi ko makausap ng matino nanay ko kanina nung tumawag siya.
Hindi ko masabi kung gaano kalaki ang gagastusin ko...
...lalo na't alam kong wala talaga siyang makukuhanan ng pera.
Huhuhuhuh...
I'm so sorry nanay...
Pramis, babawi ako. Babawi talaga ako.

Hay fieldwork.
HIndi na lang ginawang research work eh, 'no?

Gusto ko matuto ng tamang fieldwork.
Pero ano nga ba ang tama?
Sa tingin ko, mali kasi ang ginagawa ng dept. ngayon eh.
Mejo contradicting ata dun sa mga itinuro nila sa amin nung una.
Anung agenda nila at bigla nilang binago ang sistema?

Pagliliwanag

Sige sige.
Subukan nating liwanagin ang lahat.

Panu ko ba uumpisahan?

Ganito.

Problema: (Anu ba talaga ang problema ko?)
Pag-ibig?
- tsk. Nag-iba kasi talaga ang pakikitungo niya sa kin e.Napapansin kong medyo malayo na kami sa isa't isa.Huhuh, 'di na katulad nung dati na feeling ko, super close kami. Kaya nga ako na-'envelop' sa kanya e.
- Medyo may pagka-ilang din akong nararamdaman, o baka dahil ilang din ako sa kanya kaya ganun?
- Di na kami masyadong nakakapag-usap. Pag kaming dalawa lang, parang ang hirap pumili ng bagay na pag-uusapan? Hindi ako makapag-open ng magandang topic kaya madalas, tumatahimik na lang ako.
- Baka masyado akong conscious. Minsan kasi naiinsecure ako pag kausap ko siya. Masyado kasi siyang magaling mag-isip kaya dapat magaling din akong mag-isip pag magka-usap kami. Sa tingin ko, dapat malaman lagi ang mga sasabihin ko sa kanya para hindi ako mapahiya. Nagpapa-impress? Mukhang ganoon na nga... Pero ang problema, hindi ko siya napapa-impress sa akin sa mga ginagawa ko. Parang ako pa yata ang gumagawa ng dahilan para lumayo siya sa akin.
- Sa text lang kami nakakapag-usap ng matino ngayon. Hindi ko siya makausap ng maayos pag magkaharap kami. Siguro kasi hindi ako makapag-isip ng matino pag kaharap ko siya? Tae. Ganun ba? E pero, bakit hindi rin niya ako kinakausap pag magkaharap kami? Panget ba ako? Mabaho? O nega siya sa akin? Pero sa text, ok naman kami...

*O, so lumalabas na ako ang may problema sa pakikitungo sa kanya.

Anong gagawin ko ngayon sa sarili ko?!
Hindi ko makontrol ang dapat i-kontrol!
(hmm... anu kaya yun?) Tae!

Haggardo Verzosa!

Haggardo Verzosa talaga ang linggong itech.

TANGAMANG YAN. hanggang ngaun wala pa rin akong nagagawa para sa paper namin ni ate rica sa ling125 at para sa etnograpi namin nina lui at carmela sa anthro173!!!

Pressure pala ha?!

Ayan! Kitang kita sa nagmamantika kong mukha ang pressure na hinihintay ko!!!

Masyadong maraming kailangan isipin.

Op op op!
Eto na naman. Praning na naman aku!!!

tsk
sa totoo lang, hindi naman talaga acads ang problema ko e.
well, ang yabang ko naman kung sasabihin kong hinde.
teka, i-rephrase ko lang uli...

Sa totoo lang, may iba pa akong mabigat na iniisip bukod sa acads.
At pakiramdam ko, masyado na itong nakakasagabal sa aking buhay- bahay, acads, labas.
Teka, wala nga yata dapat ang acads ehh.

Bukod sa pinakamalaki kong problema na wala pang patutunguhan ang buhay ko, masyado kong pinagtutuunan ng pansin ang "feelings" ko para sa isang tao.

Omaygolay. Is dis wat dey col lab?

Hindi ko pa rin matanggap.
Hindi ko matanggap sa sarili ko na minsan iniisip ko na ipagtapat sa kanya.
Nangako ako sa sarili ko na ititigil ko na to
pero sadyang matigas ang ulo ko at malambot ang puso ko.
tsk tsk labo
TAE! Di ko alam ang gagawin!

Bumibigat pakiramdam ko pag nakikita ko siya.
Ang daming awkward moments
May kakaibang feeling na di ko maipaliwanag
Palagi ko siyang naiisip!
Parang masmalapit ako sa kanya pag malayo siya at parang masmalayo naman ako pag nariyan siya!
ang labo...

TAE,ang tagal tagal na nito hanggang ngayon, di ko pa rin ma-figure out!!!

Para na kong sirang plaka.
Paulit-ulit na lang to!

Violent reaction

That was just a dream.
Nothing has really happened.

Sana panaginip lang ang lahat.
Tae.
Gusto ko ng magising.

Naiinis ako sa sarili ko.

Ang panget kaya ng ganitong feeling.
Yung pakiramdam na parang wala akong silbi
Wala akong kwenta
Walang patutunguhan
wala
wala lahat.

Hindi ko na kaya

Hindi ko nga alam kung paano i-eexpress nararamdaman ko ngayon.

Parang yung pakiramdam na nabo-bobo, lost, halu-halong lungkot, galit, hiya.
Parang lahat ata ng nega nasagap ko.
Okey sana kung ako lang ang nega, ang problema, nandadamay pa ako.

Ano nga bang nangyayari sa kin?

Ang sakit sa ulo isipin.

Ganito na ba ako ka-bobo?
Tangama.

Kanina sobrang tanga ko.
May ginagawa kaming paper ng grupmates ko.
Tae. Something's really wrong with me.
Ok naman ako nung umaga, ang saya saya ko nga e.
Habang pinag-uusapan na namin yung paper, feeling ko, nalo-lost ako.
Sumakit ulo ko tapos lagi nila ako nahuhuling natutulala.
Naiintindihan ko naman yung sinasabi nila kaya lang hindi ko ma-grasp yung kabuuan.
Maybe I'm thinking far too much.
Nag-aayos pa lang kami ng data, pag-aanalize na yata yung ginagawa ko.
Lalo ko lang pinagugulo ang isip nung dalawa.
Ang daming umiikot sa isipan kong gusto kong sabihin kaya lang hindi ko masabi.
Hindi ako makapag-communicate sa kanila ng maayos.

Yun ba talaga ang nangyayari, o yun lang ang iniisip kong nangyayari?
Tae.
Am i just making an excuse for my kabobohan?

Kanina, nawala talaga ako sa sarili ko.
Ang tanga tanga ko.
Na-send ko sa ibang tao yung text message ko para sa isa.
POTANGAMA.
Buti na lang wala akong nalagay na KAKAIBA dun sa msg na yun.
Nagwala tuloy ako.
Shet. OBYUS ba? Tae.
Ako mismo ang nagpapalaki ng isyu.
Wala naman siya sigurong iisping iba kung hindi naging ganun ka-violent ang reaction ko.
Akala ko kasi mabubuko ako.
Katapusan na ng mundo para sa akin pag nalaman niya.

Actually, yun lang naman talaga ang dahilan ng lahat e.
Takot na takot akong malaman niya.
Kabog ng kabog ang dibdib ko.
Nanginig ako.
Pano kung may nasabi ako dun sa txt na yun?
Pano kung nalaman niya kanina?
POtangama...hindi ko alam ang gagawin ko
LAlo tuloy akong na-distract.
TANGA!!!
HIndi ko lang matanggap na ganun ako ka-tanga.
Pilit akong naghahanap ng rational na dahilan kung bakit nangyari yun.
Wala.
Ang dahilan ko lang: Siya kasi lagi ang nasa isip ko nito.
AT medyo nagiging distractive at destructive para sa akin ang pag-iisp na yun.
Bakit ganun? Bakit lahat na lang ng ginagawa ko laging dapat tungkol sa kanya?
Bakit lahat na lang ng nararamdaman ko'y may kinalaman sa kanya?
Bakit parang nagiging anino niya ako?!
Mukha nga akong aso, sunod ng sunod sa kanya.
Ano to?!
HIndi na 'to normal.
There's really something wrong with me.
Alam ko yata ang dahilan
pero ayokong aminin.
HIndi ko matanggap na ganun.
Tae. HIndi dapat ganito.
I can't take this anymore!!!

Ayusin mo nga ang sarili mo.
Masyado kang nagpapaapekto sa mga bagay bagay.
Nakakalimutan mo na ang mga kailangan mong gawin.

Masyado akong apektado sa mga bagay na iisipin niya tungkol sa akin
Siyempre, tungkol sa akin na naman to
Itutulog ko na nga lang.

Oo. Pinahihirapan ko lang ang sarili ko.
Hayy...